Op een kraakheldere dag verzamelen we op station Haarlem. Handen worden geschud en nieuwe namen geleerd; voor sommige is dit een eerste kennismaking met Ons Groene Huis. Vandaag staat een bezoek aan De Warren op de planning, dus op naar IJburg!
Onderweg kletsen we gezellig met elkaar, maar zodra De Warren opdoemt, valt het ineens stil. Een indrukwekkend houten design trekt alle aandacht. Later leren we dat de houten pilaren van de voorgevel onder andere afkomstig zijn uit de Amsterdamse grachten. Voor het hele project is circulair bouwen een belangrijke pijler geweest. Door middel van zonnepanelen en een warmtepomp die diep de grond in gaat is De Warren energiepositief.
Annick, bewoonster en vandaag onze tourguide, heet ons heel hartelijk welkom in de tuinzaal. Een zaal die ook voor feestjes, optredens en danslessen wordt gebruikt. Annick vertelt hoe een vriendengroep van kunstenaars een aantal jaren geleden een festival in Portugal organiseerde en eenmaal terug in Amsterdam het samenleven miste. Het plan voor collectief wonen was geboren.
Als wooncoöperatie beheert De Warren zelf het gebouw. Een systeem waar OGH ook vanuit gaat. Zo komt wel meer overeen met onze eigen visie. Ook hier hebben alle bewoners zeggenschap, zijn er verschillende werkgroepen die de boel draaiende houden, wordt er gekeken naar manieren om de buurt te betrekken, worden feestdagen samen gevierd en is er goed nagedacht over de communicatie onderling. Iedereen krijgt veel verantwoordelijkheid en de ervaring leert dat dit juist initiatief stimuleert.
Nadat de overige vragen beantwoord zijn, starten we de rondleiding. We lopen door de gedeelde keuken en woonkamer naar de waskamer en speelkamer. Onder de trap is heel slim een grote opslag bedacht. De steile trap omhoog brengt ons naar de verschillende woonafdelingen. Het is overal behaaglijk warm en de bewoners groeten ons vriendelijk in ons voorbijgaan. Annick heeft een eenpersoonskamer, maar met alle gedeelde woonruimte is ze hier helemaal blij mee. Iedereen woont eigenlijk overal; een walhalla voor de kinderen. Annick beschrijft het zelf als een soort ‘Alice in Wonderland’, want achter elke deur is weer iets nieuws te beleven. En wie wil er nou geen meditatieruimte in de stijl van een boomhut?
Het is inspirerend en motiverend om een afgebouwd en geslaagd project in werking te zien en deze ervaring samen met de (toekomstige) leden van OGH te delen. We kletsen nog even gezellig na in een cafeetje in de buurt en proosten op Ons Groene Huis. Vol enthousiasme blijven we werken aan onze eigen droom in Haarlem, maar eerst een tripje naar Portugal plannen?